اشعار مورد علاقه سياستمدار
دكتر معين توي جلسه وبلاگ‌نويس‌ها به ما عيدي داد. يك سي‌دي صوتي شعر! از يك شاعري كه نمي‌شناسم. هر چقدر بيشتر گوش مي‌كنم، بيشتر به چرت و پرت بودنش مطمئن مي‌شم! (اما از حق نگذريم موزيك متن خيلي قشنگي داره. يادم باشه اين بار كه ديدمش بپرسم موسيقي متنش رو بيرون نمي‌فروشن؟!)
من نمي‌دونم چرا ما فكر مي‌كنيم يه نفر بايد در تمام جوانب عالي باشه! از يك هنرمند توقع داريم درباره سياست تصميم بگيره! از سياستمدار مي‌خواهيم فيلسوف باشه! از فيلسوف درباره اشعارش مي‌پرسيم! و در شاعر، رسالت پيغمبري‌اش را مي‌جوييم!!
شجريان استاد آواز. اما چرا از ديدگاه سياسي‌اش مي‌پرسيم و پيروي مي‌كنيم؟!
نمونه جالب ديگر شاملو. يك جايي درباره يك ورزشي نظر داده! و حالا بعضي‌ها استناد مي‌كنن!!
مشكل از كجاست؟
پ ن
از نمونه اشعار ببينيد:
از ميان كبود آهن و دود / مي‌فرستم به اهل عشق، درود / و به هر كس كه اهل آزادي است / اهل شورآفريني و شادي است / و به هر كس كه شعر مي‌خواند / شعر را شهر عشق مي‌داند / حيف شد عاشقي ولي گم شد / خشكسالي نصيب مردم شد / ...
بنده اعلام شرمندگي مي‌كنم!
::samic::
نوشته شده در اسفند 85
مطالب گذشته