نانوتكنولوژی
دوستان لطف دارند و می‌گویند در وبلاگم درباره‌ی نانوتكنولوژی نمی‌نویسم! راستش من به رغم علاقه به این علم اطلاعات چندانی درباره‌ی آن ندارم و فقط همین قدر می‌دانم كه علمی است كه می‌توان كاری را در مقیاس نانومتر انجام داد و روز به روز با آن اختراعات و وسایل كوچك و كوچكتر می‌سازند. شاید اینكه تا به حال چندان دنبال این علم نرفته‌ام و از آن نخوانده‌ام به این علت باشد كه در ایران از حد نوشته فراتر نمی‌رود.
اما درباره‌ی نوشتن یا ننوشتن از نانوتكنولوژی عرض كنم كه من برای این وبلاگ مرامنامه‌ای نوشتم و در اینجا گذاشتم كه یكی از اصول آن هم این بود كه نوشتن درباره‌ی هر موضوعی فقط مجوز "زمانی به آن فكر كردن" را می‌خواد و هیچ حد و مرزی در وسعت موضوعاتی كه درباره‌شان می‌نویسم ندارم. (خط قرمز من هم خط قرمز نظام است!!) به همین دلیل شاید اگر روزی درباره‌ی نانوتكنولوژی هم حرفی داشتم، حتما می‌نویسم! دوستان وبلاگ را با نوشته‌های دیگر اشتباه گرفته‌اند! اصولا هر چیزی كه نوشته می‌شود و از حروف استفاده می‌كند، لزوما قاعده‌ی مشتركی ندارد! مثلا فرض كنید شما یك مجله درباره‌ی گرافیك می‌خرید. اگر در این مجله مطلبی سیاسی یا اقتصادی یا هر مطلب بی‌ربط دیگری ببینید، ممكن است احساس كنید پولتان را به هدر داده‌اید. اما تا آنجا كه یادم می‌آید من قولی درباره‌ی مطالب اینجا نداده بودم و خوانندگانش هم فقط به سبب لطفی كه دارند به اینجا سر می‌زنند. از طرف دیگر هم كسانی از اظهار نظرهای "هر كس" حرف می‌زنند! جالب است كه اظهار نظر هر كس را حتی در وبلاگ و دفتر خاطرات شخصی‌اش هم نمی‌توانیم تحمل كنیم! و اصولا اگر صفحه‌ی هُم‌پیج مرورگرتان بر روی اینجا تنظیم است و با هر بار باز كردن آن، این صفحه را می‌بینید، مشكلی است كه فقط با چند كلیك حل می‌شود و قبلا هم گفته‌ام فقط خواننده‌ای كه نظر می‌دهد برایم اهمیت دارد!
اما گذشته از اینها مشكل من و دوست عزیز آن است كه حرفش برایم اهمیت دارد و به آن فكر می‌كنم!
::samic::
نوشته شده در تیر 86
مطالب گذشته