سمیك چیست
بسیار از من می‌پرسند سمیك یعنی چه! شاید اگر این سوال وجود نداشت، سالها پیش، اسم مستعار سمیك را از دنیای مجازی به دنیای واقعی بازمی‌گرداندم! (همیشه دوست داشتم دیگران به این اسم صدایم بزنند!) اما همیشه از این عاجز بودم كه در جواب این سوال چه پاسخی بدهم! و جالب است كه حتی یك نفر هم پیدا نمی‌شود كه پس از شنیدن این كلمه، این سوال را نپرسد!! گاهی فكر كردم در جواب، كلمه‌ای بی‌ربط بگویم تا ذهن كنجكاو پرسشگر را راحت كنم! مثلا بگویم سمیك یك نام زرتشتی و باستانی است! یا مثلا یعنی دریا! یا كوه! (یا بی‌خیال!) یا راه‌های دیگری را برای فرار از این سوال انتخاب كنم! اما همیشه در مقابل این سوال، یك پرسش دیگر به ذهن من می‌رسد. چرا اسم باید معنی داشته باشد؟! یا مثلا چرا همیشه اسم اشخاص باید معنی دیگری داشته باشد؟! در حالی كه وقتی می‌گوییم "میز"، كسی نمی‌پرسد معنی آن چیست! (می‌توان آن را تعریف كرد اما معنی دیگری ندارد)
بگذارید كمی درباره‌ی تاریخ اسم خیال‌پردازی كنیم! احتمالا انسان‌های اولیه به تقلید از حیوانات شروع به ایجاد اصوات كردند. به تدریج یاد گرفتند كه با هم‌نوع خود ارتباط صوتی برقرار كنند. مثلا در هنگام خطر، صدای بلندی سر دادند! با گذشت زمان این ارتباط صوتی پیشرفته‌تر شد و به هر چیزی صدایی اختصاص یافت و كم‌كم زبان به وجود آمد! با گسترش جمعیت احتمالا صدا زدن افراد مختلف با مشكل مواجه شد! (مثل 8 رقمی شدن شماره تلفن‌ها!!) و انسان‌ها مجبور شدند یكدیگر را به صفت یا مشخصه‌ای صدا بزنند! احتمالا ریشه‌ی اسم‌های سرخپوستان به اینجا می‌رسد! مثلا كسی كه شیری را كشته بود به دلیل شاخص بودن كارش به كشنده‌ی شیر معروف شد!! یا مثلا شخصی به خاطر فیزیك و شكل صورت‌اش با ماه تاریك صدا زده می‌شد!! (البته این روش تا قرن حاضر هم ادامه دارد! مثل رضا موتوری و هوشگ ترقه و امثالهم!!) احتمالا این خیال‌پردازی ما بسیار به واقعیت نزدیك است و اسم‌های افراد، چنین تاریخ مضحك و ساده‌ای داشته‌اند! اما ریشه‌های آن به عصر ما هم رسیده است و حالا هر اسمی را یا باید بسیار شنیده باشیم! (كه در آن صورت لازم نیست معنی‌اش را حتی اگر نمی‌دانیم، بپرسیم!) یا اگر آن اسم را قبلا نشنیده‌ایم، باید معنی‌اش را بپرسیم! دوستی دارم كه اسمی غیرمعمول دارد. او هم از مشكل مشابهی گله می‌كند! و اساسا (با اینكه اسمش یك معنی یك كلمه‌ای دارد) دوست ندارد معنی‌اش را مدام برای دیگران توضیح دهد!
البته وقتی بیشتر در عمق ماجرا می‌روی می‌بینی شخص پرسشگر اصولا این سوال را نمی‌كند تا به اطلاعاتش اضافه شود یا مثلا شناختی از فرد بگیرد یا هر چیز دیگر! بیشتر، وقت گذراندن است و فرار از سكوت و بالاخره حرفی برای زدن و صمیمیتی از كنار مكالمه‌ای! (اصولا پرسش از مسائل شخصی و مختص فرد، صمیمیت به همراه می‌آورد) و با این اوصاف مسلما هدف پرسشگر، خیر است و بی‌غرض! اما این سوال از یك مشكل فلسفی آب می‌خورد!
اسم آدم‌ها فقط برای صدا زدن است! نه برای توصیف كردن یا شناختن آنها!
پ.ن توجه كرده‌اید من در حال حركت از "!" به "!!" هستم؟!!
::samic::
نوشته شده در شهریور 86
مطالب گذشته